Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Τμήμα κινηματογράφου 7




musical

Chion: Το μιούζικαλ (2008, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα)

•[…] για να υπάρξει μουσική ταινία, η σχέση εικόνας/ήχου πρέπει να αντιστρέφεται κάποιες στιγμές. Ενώ σε μία σκηνή όπου υπάρχει διάλογος ο ήχος μοιάζει να ακολουθεί την εικόνα (επιτρέποντάς μας να ακούμε αυτό που λένε τα πρόσωπα), στην επόμενη σκηνή, αιφνιδιαστικά ή βαθμιαία, οι κινήσεις των προσώπων όταν χορεύουν ή το τραγούδι τους δίνουν την εντύπωση πως γεννιούνται από τη μουσική.

A star is born
vs.
West side story

•Στην πρώτη ταινία η μουσική είναι πάντα ενταγμένη στην αφήγηση.
•Στη δεύτερη, μια πληθωρική ορχήστρα, μη ενταγμένη στην αφήγηση, συνοδεύει δυναμικά τα πρόσωπα που χορεύουν και τραγουδούν στο δρόμο, σαν να ήταν κάτι φυσικό.
•Πολυάριθμες ταινίες συνδυάζουν και τις δύο μεθόδους.

Ταξινόμηση κατά Altman

•Κωμωδία-θέαμα ή κωμωδία των παρασκηνίων (προετοιμασία ενός θεάματος, Blues Brothers), ταινία μέσα στην ταινία (Singing in the rain)
•Κωμωδία-παραμύθι (Love me tonight)
•Κωμωδία-φολκλόρ (ταινία σε μία χώρα ή πολιτισμό όπου η μουσική είναι η φυσική και η ομαδική της έκφραση, Brigadoon, A fiddler on the roof)
Μυλωνάς. 1927-1980: Hollywood, 143 musicals

•Jazz singer, πρόδρομος του είδους.
•[…] οι σκηνοθέτες Lubitsch και Mamulian συνειδητοποίησαν ότι μια ταινία μιούζικαλ θα μπορούσε να έχει περισσότερη ελευθερία, ευκαμψία και φαντασία στη δόμησή της, σε σχέση μ’ ένα οποιοδήποτε άλλο, πιο ρεαλιστικό, είδος ταινιών.

Preisner,Kieslowski

Bleu Αρχή, Σιωπή

Τέλος

Ύμνος στην αγάπη (προς Κορινθίους), ορχήστρα

Blanc Αρχή Εξι νότες, θέμα, κλαρινέτο

Τέλος

Φλάουτο (όμοια ηχοχρώματα), όμποε, σύνολο

Rouge

Τέλος

Κλαρινέτο, όμποε, έγχορδα.

Le double… Αρχή Φλογέρα

Τέλος

Oboe

Ο Preisner συνεχίζει την παράδοση συνθέτοντας θέματα, άλλοτε δοσμένα από σύνολα μουσικής δωματίου, άλλοτε από ορχήστρα (με ή χωρίς φωνή). Πολωνός συνθέτης όπως και ο Komeda, συνθέτης του Polanski. Van de Budenmayer (φανταστικός Ολλανδός συνθέτης του 18ου αιώνα-δημιούργημα του σκηνοθέτη με τον συνθέτη, εμφανίζεται τρεις φορές στις ταινίες του Preisner: The Decalogue, 1988, Blue, 1993, theme from musique funebres quoted in the Song for the unification of Europe, The double vie of Veronique, 1991, E minor soprano solo, excerpt, Red, 1994). Χρησιμοποιεί την κιθάρα, το τσέμπαλο, την άρπα, το πιάνο, τη φλογέρα, τη χορωδία, την ορχήστρα, προβάλλοντας το κλαρινέτο, το όμποε, γενικά τα ξύλινα πνευστά.

Οι ηχοχρωματικές ομοιότητες λειτουργούν ως δομικά στοιχεία για τη μακροδομή.

Ηχητικά αποσπάσματα
Preisner, enfer, song for the unification of Europe, a short film about killing

Μικρού μήκους, οπτικά αποσπάσματα
Stomp out loud

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου